من نمی توانم بخوابم مگر بدانم که امیدی هست ...

 من نیمی از شب را به آه کشیدن می گذرانم ...

و در لحظاتی اندک هم که به خواب فرو میروم ، غرق در اندوه می شوم ...

برای آن دست ها ...

 برای آن لب ها ...

 برای آن چشم ها ...

این که مدام در سینه ات میکوبد، قلب نیست؛ ماهی کوچکی است که دارد نهنگ میشود. ماهی کوچکی که طعمِ تُنگ آزارش میدهد و بوی دریا هوایی اش کرده است. قلب ها همه نهنگانند در آغوش اقیانوس. اما کیست که باور کند در سینه اش نهنگی میتپد؟ !

آدم ها ماهی را در تُنگ دوست دارند و قلب ها را در سینه. اما ماهی وقتی در دریا شناور شد ماهی است و قلب وقتی در خدا غوطه خورد ، قلب است.

هیچ کس نمیتواند نهنگی را در تُنگی نگه دارد؛ تو چطور می خواهی قلبت را در سینه نگه داری؟ و چه دردناک است وقتی نهنگی مچاله میشود و وقتی دریا مختصر میشود و وقتی قلب خلاصه میشود و آدم قانع.

این ماهیِ کوچک، اما بزرگ خواهد شد و این تُنگ، تنگ خواهد شد و این آب ته خواهد کشید.

تو اما کاش قدری دریا مینوشیدی و کاش نَقبی میزدی از تُنگ سینه به اقیانوس. کاش راه آبی به نامنتها میکشیدی و کاش این قطره را به بی نهایت گره میزدی. کاش ...

بگذریم...

دریا و اقیانوس به کنار ، نا منتها و بینهایت پیشکش. ..

کاش لا اقل آب این تُنگ را گاهی عوض میکردی. این آب مانده است و بو گرفته است. و تو میدانی آب هم که بماند میگندد. آب هم که بماند لجن میبندد. و حیف از این ماهی که در گل و لای بلولد و حیف از این قلب که در غلط بغلتد!

وقتی که در شبهای من جز سایه ها پیدا نبود 

در ذهـــــن من رویایـــــــی جز پیروزی فردانبود 

بـــــــــا قایق شکسته ای درگیر این دریا شدم 

تصور و دلسادگی مبهوت یک رویـــــــــــا شدم 

پرواز کنم پرواز کنم پس عاشقـــــــــی آواز کنم 

فریاد کنم فریاد کنم جان از قفــــــــس آزاد کنم 

یاران یاران تا پای جان  باهم آغاز با هم پایـــان

   از پـــــــا نیفتادم رفیـــــــق در جستجـــوی آرزو   

  باهرنفس سوی هدف با من تو از امید بگــــــو 

زنجیرترس و پاره کن بگذرازاین روزهای سخت

به زیر سقف آسمون ایستاده میمیره درخت...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: