از چشای تو بعید بود که بگن دوسم ندارن

تو نگاه تو می خوندم که شدم تموم دنیات

ازنگاه تو بعید بود که تو چشام اشک بیارن

بعد اون همه ترانه ، خنده های عاشقانه

نمی دونم چی عوض شد که شدیم پر از بهانه

حس من همیشه این بود که واسم یه سر پناهی

کاشکی از اول می گفتی : عزیزم در اشتباهی!

از چشای تو بعید بود که منو به یاد نیآرن

بگن عاشقن ولی بعد خیلی آسون کم بیآرن

بعد اون همه ترانه ، خنده های عاشقانه

نمی دونم چی عوض شد که شدیم پر از بهانه